Ramazan’ın ilk haftası annem bizde. Annem ilk iftar sofrasını hazırlamak için uğraşırken dolapta yaz tatili dönüşü Antakya’dan getirdiğim meyan köklerini bulmuş. Ramazan’ın ilk günü bu elime geçtiyse şerbet yapmasam olmaz diye düşünmüş.
Akşam geldiğimde buzlukta bir sürahi meyan şerbeti vardı.
Tabii buna biz şerbet diyoruz ama kardeşim ve eşim bunun şerbet değil zıkkım olduğunu düşünüyorlar....Tadı oldukça kendine has, hiçbir şeye benzemez. İçtikten sonra ağızda bıraktığı tat ise uzun süre kalır. Ramazan’da naylon poşetler içinde, bir parça buzla eve getirilmesi adettendir...
Ben daha önce meyan şerbeti yapmayı denemiştim ama pek bir şeye benzemediği için (demi çok az olmuştu) ne fotografını çekmiştim, ne de tarifini yazmıştım.
Annem kökü kullanırken eli bol davranmış, bir sürahinin yarısına kadar kök doldurup üstüne su eklemiş. Bir kaç saat bekledikten sonra temiz bir tülbentle süzmüş.
Sonuçta ortaya çıkan şerbet de oldukça koyu renkli ve yoğun lezzetli olmuş. Ben biraz su ekleyerek içtim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder