Dün gece liseden sınıf arkadaşlarımla buluştuk, Aylin, Duygu, Nurhak ve Melih. Nurhak'ı dokuz yıldır, Melih'i de dört yıldır görmemiştim. Ama ne iştir ki hiç de uzak gelmediler bana, sanki dün yine beraberdik, sanki aradan hiç o kadar yıl geçmemiş... Her şeyin yenisi arkadaşın eskisi demişler, doğru demişler galiba.
Konuşacak çok şey birikmiş.
Nurhak anne olmuş. Oğlunun adı Sümer, Sümerlere ithafen... Boşnak böreği yemeye davet etti bizi. Fotograf makinamı alıp da gideceğim, hem yemek hem çocuk fotografı çekmeye.
Hem kendimizden konustuk, hem memleket meselelerinden. Aramızda avukatlar doktorlar olunca, yani herkesle her çeşit insanla muhattap olanlar, sohbet memlekete siyasete geldi ister istemez. Bense tüm gün bilgisayar başında oturduğum için aslında çok rahat olduğumu anladım.
Sonra, Antakya'dan konuştuk, ingilizce hocamız Ayfer Hanım'dan, tüm dinlere ırklara mensup Anyakyalı kadınların kurduğu dernekten...
Orada büyüdüğüm için çok şanslıyım.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder